Μια γενική άποψη περι παραδοσιακών προιόντων
Τα τελεύταια χρόνια έχει γίνει ένα είδος μόδας το ''παραδοσιακό''. Όλοι οι επισκέπτες και κυρίως οι κάτοικοι μεγαλουπόλεων όταν βρίσκομαστε σε κάποιο χωριό αγοράζουμε άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο παραδοσιακά-τοπικά προιόντα. Το ενδιαφέρον είναι οτι πολλά απο αυτα τα προιόντα πριν απο 15-20 χρόνια είτε δεν τα πουλούσαν πουθενά είτε δεν υπήρχαν καν στις τοπικές αγορές ενω αν αν τα έβρισκε κάποιος ήταν σε μια πολύ πιο αυθεντική μορφή με τιμές πολύ χαμηλότερες απο τα αντίστοιχα βιομηχανοποιημένα προιόντα ενώ σημερα μια απίστευτη ποικιλία προιόντων κυρίως με βάση τοπικές ''πρώτες ύλες'' σε τιμές αρκετά υψηλότερες. Δεν το αναφέρω ως αρνητικό, ίσα ίσα ευτυχώς που βρίσκεται τρόπο να διαμοιραστούν τα τοπικά προιόντα. Το μόνο πρόβλημα μου είναι με τις τιμές οι οποίες θα μπορούσαν να είναι σε πιο ρεαλιστικά επίπεδα εκφράζοντας το πραγματικό κόστος παραγωγής(το οποίο φυσικά είναι μεγαλύτερο απο μια βιομηχανία αλλά έχει και το πλεονέκτημα της μη ύπαρξης εμπόρων και διαμεσολαβητών)και όχι ενσωματώνοντας τόσο πολύ την αξία του παραδοσιακού( με την πλασματική του έννοια).
Τα τελευταία χρόνια ανοίξαν στο χωριό και μαγαζάκια που πουλάνε τοπικά προιόντα αλλά και τα πρώην μπακάλικα πρόσθεσαν προθήκες με όλων των ειδών τις λιχουδιές. Τι θα βρούμε λοιπόν εκεί.
Το βασικό παραγώμενο προιόν του Αγιου Πέτρου είναι το..κάστανο.. Τα τελευταία χρόνια δεν πουλιέται μόνο ωμό αλλά και σε κάθε μορφή που μπορεί να φανταστεί κανείς. Γλυκό του κουταλιού,λικέρ, πίτα, μαρμελάδα, σοκολατάκι και φυσικά συνοδεύοντας μαγειρευτά φαγητα. Η Καστάνιτσα και τα Α.Δολιανά μάλιστα διοργανώνουν και γιορτές καστάνου την περίοδο του Οκτωβρίου. Σε γλυκό του κουταλιού μπορεί να βρεί κανείς όλους τους καρπους που ευδοκιμούν στην περιοχή (καρύδια, κεράσι, βύσσινο, σταφύλι, κυδώνι, σέρδελο, φιρίκι και πολλά άλλα) , ενω ακόμα και αν δεν σας αρέσει το λικέρ θα πρέπει να δοκιμάσετε (must το λικέρ ρόδι). Επίσης υπάρχει μεγάλη ποικιλία σε αρωματικά φρύγανα και φυτά μαζεμένα όλα στις πλαγιές του Πάρνωνα.
Ειδική μνεία χρήζουν τα γαλοκτομικά προιόντα τα οποία πρέπει οπωσδήποτε να δοκιμάσετε σε αυτά οι τιμές δεν διαφέρουν απο τα τυποποιημένα και συνήθως άνοστα που αγοράζουμε στα super markets). Τα γνωστά τυροκομεία της περιοχής είναι του Αλουπογιάννη και του Καραματζάνη και οι σπεσιαλιτέ είναι γραβιέρα, φέτα, μυζήθρα και ανθότυρο.Δεν χρειάζετια περαιτέρω σχόλια. Τα παραπάνω τυριά μπορείτε να τα συνοδέψετε με χειροποίητα μακαρόνια ή ακόμα καλύτερα χυλοπίτες. Τέλος σε μία έξαρση τοπικισμού θα αναφερθώ και πάλι στην Αγιοπετρίτικη πατάτα που σαν αυτή δεν υπάρχει άλλη.
Για μια καλύτερη εικόνα επισκεφτείτε και τα 4 μαγαζάκια του χωριού( τα 3 είναι στην πλατεία και το άλλο στο δρόμο προς Άστρος) που όλα κάνουν αξιόλογη προσπάθεια. Θα δείτε μια μεγάλη ποικιλία προιόντων (ξέχασα να αναφέρω το ζυμωτό ψωμί και τα διάφορα όσπρια ενώ λείπουν κάπως τα κρεατικά) και σίγουρα σας κεράσουν διαφορες λιχουδιές στο πλαίσιο του φιλέματος!
Τα τελεύταια χρόνια έχει γίνει ένα είδος μόδας το ''παραδοσιακό''. Όλοι οι επισκέπτες και κυρίως οι κάτοικοι μεγαλουπόλεων όταν βρίσκομαστε σε κάποιο χωριό αγοράζουμε άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο παραδοσιακά-τοπικά προιόντα. Το ενδιαφέρον είναι οτι πολλά απο αυτα τα προιόντα πριν απο 15-20 χρόνια είτε δεν τα πουλούσαν πουθενά είτε δεν υπήρχαν καν στις τοπικές αγορές ενω αν αν τα έβρισκε κάποιος ήταν σε μια πολύ πιο αυθεντική μορφή με τιμές πολύ χαμηλότερες απο τα αντίστοιχα βιομηχανοποιημένα προιόντα ενώ σημερα μια απίστευτη ποικιλία προιόντων κυρίως με βάση τοπικές ''πρώτες ύλες'' σε τιμές αρκετά υψηλότερες. Δεν το αναφέρω ως αρνητικό, ίσα ίσα ευτυχώς που βρίσκεται τρόπο να διαμοιραστούν τα τοπικά προιόντα. Το μόνο πρόβλημα μου είναι με τις τιμές οι οποίες θα μπορούσαν να είναι σε πιο ρεαλιστικά επίπεδα εκφράζοντας το πραγματικό κόστος παραγωγής(το οποίο φυσικά είναι μεγαλύτερο απο μια βιομηχανία αλλά έχει και το πλεονέκτημα της μη ύπαρξης εμπόρων και διαμεσολαβητών)και όχι ενσωματώνοντας τόσο πολύ την αξία του παραδοσιακού( με την πλασματική του έννοια).
Τα τελευταία χρόνια ανοίξαν στο χωριό και μαγαζάκια που πουλάνε τοπικά προιόντα αλλά και τα πρώην μπακάλικα πρόσθεσαν προθήκες με όλων των ειδών τις λιχουδιές. Τι θα βρούμε λοιπόν εκεί.
Το βασικό παραγώμενο προιόν του Αγιου Πέτρου είναι το..κάστανο.. Τα τελευταία χρόνια δεν πουλιέται μόνο ωμό αλλά και σε κάθε μορφή που μπορεί να φανταστεί κανείς. Γλυκό του κουταλιού,λικέρ, πίτα, μαρμελάδα, σοκολατάκι και φυσικά συνοδεύοντας μαγειρευτά φαγητα. Η Καστάνιτσα και τα Α.Δολιανά μάλιστα διοργανώνουν και γιορτές καστάνου την περίοδο του Οκτωβρίου. Σε γλυκό του κουταλιού μπορεί να βρεί κανείς όλους τους καρπους που ευδοκιμούν στην περιοχή (καρύδια, κεράσι, βύσσινο, σταφύλι, κυδώνι, σέρδελο, φιρίκι και πολλά άλλα) , ενω ακόμα και αν δεν σας αρέσει το λικέρ θα πρέπει να δοκιμάσετε (must το λικέρ ρόδι). Επίσης υπάρχει μεγάλη ποικιλία σε αρωματικά φρύγανα και φυτά μαζεμένα όλα στις πλαγιές του Πάρνωνα.
Ειδική μνεία χρήζουν τα γαλοκτομικά προιόντα τα οποία πρέπει οπωσδήποτε να δοκιμάσετε σε αυτά οι τιμές δεν διαφέρουν απο τα τυποποιημένα και συνήθως άνοστα που αγοράζουμε στα super markets). Τα γνωστά τυροκομεία της περιοχής είναι του Αλουπογιάννη και του Καραματζάνη και οι σπεσιαλιτέ είναι γραβιέρα, φέτα, μυζήθρα και ανθότυρο.Δεν χρειάζετια περαιτέρω σχόλια. Τα παραπάνω τυριά μπορείτε να τα συνοδέψετε με χειροποίητα μακαρόνια ή ακόμα καλύτερα χυλοπίτες. Τέλος σε μία έξαρση τοπικισμού θα αναφερθώ και πάλι στην Αγιοπετρίτικη πατάτα που σαν αυτή δεν υπάρχει άλλη.
Για μια καλύτερη εικόνα επισκεφτείτε και τα 4 μαγαζάκια του χωριού( τα 3 είναι στην πλατεία και το άλλο στο δρόμο προς Άστρος) που όλα κάνουν αξιόλογη προσπάθεια. Θα δείτε μια μεγάλη ποικιλία προιόντων (ξέχασα να αναφέρω το ζυμωτό ψωμί και τα διάφορα όσπρια ενώ λείπουν κάπως τα κρεατικά) και σίγουρα σας κεράσουν διαφορες λιχουδιές στο πλαίσιο του φιλέματος!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου