Πύργος του Τρικαλίτη(του Αγά)

(Κάποια στοιχεία πάρθηκαν απο τα ΧΡΟΝΙΚΑ ΤΩΝ ΑΓΙΟΠΕΤΡΙΤΩΝ, Αθήνα 1982 του συλλόγου Άγιος Πέτρος Αγιοπετριτών Αττικής)

Ο πύργος του Τρικαλίτη είναι ένας διόροφος πύργος εξαιρετικής αρχιτεκτονικής που βρίσκεται 5 λεπτά με τα πόδια απο την πλατεία και αξίζει κάποιος να επισκεφτεί. Μέχρι τις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας μαράζωνε αλλά κάποια στιγμή πάρθηκε η απόφαση αποκαταστασής του μέσω δωρεάς απο το ιδρύμα Σταύρος Νιάρχος.(http://www.snf.org/EL/index.php?ID=grants_EL&Rec_ID=123)

Ο πύργος και το παλιό εργοστάσιο απο τον κεντρικό δρόμο

Τα ιστορικά στοιχεία που έχουμε για το χωριό είναι σχετικά ελλειπή άρα δεν έχουμε να δώσουμε και πολλές πληροφορίες για τον πύργο. Αυτό που ξέρουμε είναι οτι χτίστηκε γύρω στο 1800 και χρησιμοποιούνταν σαν οχυρή κατοικία για τον τοπικό αγά. Αρχιτεκτονικά παρουσιάζει ενδιαφέρον όντας χαρακτηριστικό παράδειγμα αρκαδικής αρχιτεκτονικής σε συνδυασμό με τις απαραίτητες οχυρωματικές προσθήκες(πολεμίστρες και ζεματίστρα). Αργότερα, κατα τη διάρκεια της επανάστασης χρησιμοποιήθηκε σαν κρυφό σχολείο ενω τα τελευταία χρόνια είχε αφεθεί στην τύχη του. Μετά την αποκατάσταση( το 2007 τελείωσε) εγκαταστάθηκε στο εσωτερικό του μικρό λαογραφικό μουσείο που άνοιγε κατα περιόδους. Τα τελευταία χρόνια όμως δεν το έχουμε πετύχει ανοιχτό ούτε τα καλοκαίρια. Ρωτήστε κάποιον στην πλατεία αν μπορούν να σας το ανοίξουν.

Ι.Μ Μαλεβής

Το μοναστήρι της Παναγιάς της Μαλεβής είναι το πιο διάσημο μοναστήρι της Κυνουρίας. Βρίσκεται 7 χλμ μακριά απο τον Άγιο Πέτρο στο δρόμο προς Άστρος και αποτελεί κέντρο του λεγόμενου θρησκευτικού τουρισμού, δεκάδες πούλμαν καταφθάνουν τα Σαββατοκύριακα στη περιοχή.

Το πρώτο μοναστήρι  χτίστηκε το 717μ.χ. σε τοποθεσία αρκετά πιο χωμένη στις πλαγιές του Πάρνωνα(θέση Κανάλους). Ήταν αντρικό μοναστήρι μέχρι που έναν χειμώνα όλοι βρήκαν τραγικό τέλος απο το κρύο.Τότε λέγεται οτι η εικόνα εμφανίσθηκε στη σημερινή θέση του μοναστηριού με ένα καντήλι να καίει δίπλα της. Την μετέφεραν στη παλαιά τοποθεσία αλλά και πάλι η εικόνα εμφανιζόταν εκεί. Έτσι αποφάσισαν να χτίσουν το μοναστήρι σε αυτή τη θέση το 1116. Στη μονή πέρασε μέρος της ζωής του και ο Νείλος Τερζάκης ο οποίος αργότερα ανακυρήχτηκε και άγιος (εκκλησίες αφιερωμένες υπάρχουν τόσο στον Άγιο Πέτρο όσο και στον Πειραιά) ενώ τον 18ο και 19ο η μονή καήκε και καταστράφηκε αρκετές φορές αλλά πάντα οι κάτοικοι της περιοχής βοηθούσαν να ξαναχτιστεί.
Απο το 1964 η μονή έγινε γνωστή σε όλη την Ελλάδα μετά το θαύμα που λέγεται οτι συντελέστηκε (για περισσότερες πληροφορίες καλύτερα κοιτάξτε εδώ  http://www.pigizois.net/ieres_mones/i_m_panagias_malevi/index_malevi.htm απο όπου πήρα άντλησα αυτές τις πληροφορίες) και απο τότε μέχρι σήμερα συρρέει κόσμος απο όλη την Ελλάδα με οργανωμένες ή μη εκδρομές. Απο το 1949 είναι γυναικείο μοναστήρι.

Πέραν του θρησκευτικού χαρακτήρα του όμως αξίζει την επισκεψή μας? Η αποψή μου είναι πως αξίζει έστω μια βόλτα γιατί είναι χτισμένο σε μια καταπράσινη πλαγιά γεμάτη κέδρα, πραγματικά πολύ όμορφο σκηνικό. Επίσης αξίζει το μικρό παλιό πέτρινο εκκλησάκι του Άγιου Νείλου. Επίσης το μοναστήρι είναι πάρα πολυ περιποιημένο με ελάχιστες ατέλειες και παραφωνίες και κατα τη διάρκεια των μυστηρίων η ατμόσφαιρα είναι επιβλητική.

Απο την άλλη η δημοφιλία της Μαλεβής μετά το το 1964 την έχει μετατρέψει σε τουριστικό προορισμό και αυτό έχει τις συνεπειές του. Όταν κάποιος απο μακριά κοιτάξει την κατασκευή θα νομίσει οτι πλησιάζει σε μια ξενοδοχειακή υποδομή που διακόπτει την συνέχεια του τοπίου με έναν μάλλον βίαιο τρόπο. Το παλιό εκκλησάκι μοιάζει πνγμενο δίπλα στην νεόκτιστη μεγάλη εκκλησία αλλά και στα πάρα πολλά κελιά γύρω γύρω. Οπως και να έχει δεν χρειάζεται να μπώ σε περισσότερες λεπτομέριες αφού το αν θα επισκεφτεί κάποιος αυτόν τον must προορισμό αποτελεί περισσότερο ζήτημα προσωπικό , αλλά το γεγονός είναι οτι το μοναστήρι έχει επηρεάσει τον χαρακτήρα και τη φυσιογνωμία της περιοχής καταλυτικά με θετικό και αρνητικό τρόπο (θα προσπαθήσω να το αναλύσω σε άλλη δημοσίευση αυτό).

(!) Απο το μοναστήρι ξεκινάει το ένα πεζοπορικό μονοπάτι για την ανάβαση στο οροπέδιο του Πάρνωνα και στην κορυφή.

Τοπικά προιόντα

 Μια γενική άποψη περι παραδοσιακών προιόντων
Τα τελεύταια χρόνια έχει γίνει ένα είδος μόδας το ''παραδοσιακό''. Όλοι οι επισκέπτες και κυρίως οι κάτοικοι μεγαλουπόλεων όταν βρίσκομαστε σε κάποιο χωριό αγοράζουμε άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο παραδοσιακά-τοπικά προιόντα. Το ενδιαφέρον είναι οτι πολλά απο αυτα τα προιόντα πριν απο 15-20 χρόνια είτε δεν τα πουλούσαν πουθενά είτε δεν υπήρχαν καν στις τοπικές αγορές ενω αν αν τα έβρισκε κάποιος ήταν σε μια πολύ πιο αυθεντική μορφή με τιμές πολύ χαμηλότερες απο τα αντίστοιχα βιομηχανοποιημένα προιόντα ενώ σημερα μια απίστευτη ποικιλία προιόντων κυρίως με βάση τοπικές ''πρώτες ύλες'' σε τιμές αρκετά υψηλότερες. Δεν το αναφέρω ως αρνητικό, ίσα ίσα ευτυχώς που βρίσκεται τρόπο να διαμοιραστούν τα τοπικά προιόντα. Το μόνο πρόβλημα μου είναι με τις τιμές οι οποίες θα μπορούσαν να είναι σε πιο ρεαλιστικά επίπεδα εκφράζοντας το πραγματικό κόστος παραγωγής(το οποίο φυσικά είναι μεγαλύτερο απο μια βιομηχανία αλλά έχει και το πλεονέκτημα της μη ύπαρξης εμπόρων και διαμεσολαβητών)και όχι ενσωματώνοντας τόσο πολύ την αξία του παραδοσιακού( με την πλασματική του έννοια).



Τα τελευταία χρόνια ανοίξαν στο χωριό και μαγαζάκια που πουλάνε τοπικά προιόντα αλλά και τα πρώην μπακάλικα πρόσθεσαν προθήκες με όλων των ειδών τις λιχουδιές. Τι θα βρούμε λοιπόν εκεί.

Το βασικό παραγώμενο προιόν του Αγιου Πέτρου είναι το..κάστανο.. Τα τελευταία χρόνια δεν πουλιέται μόνο ωμό αλλά και σε κάθε μορφή που μπορεί να φανταστεί κανείς. Γλυκό του κουταλιού,λικέρ, πίτα, μαρμελάδα, σοκολατάκι και φυσικά συνοδεύοντας μαγειρευτά φαγητα. Η Καστάνιτσα και τα Α.Δολιανά μάλιστα διοργανώνουν και γιορτές καστάνου την περίοδο του Οκτωβρίου. Σε γλυκό του κουταλιού μπορεί να βρεί κανείς όλους τους καρπους που ευδοκιμούν στην περιοχή (καρύδια, κεράσι, βύσσινο, σταφύλι, κυδώνι, σέρδελο, φιρίκι και πολλά άλλα) , ενω ακόμα και αν δεν σας αρέσει το λικέρ θα πρέπει να δοκιμάσετε (must το λικέρ ρόδι). Επίσης υπάρχει μεγάλη ποικιλία σε αρωματικά φρύγανα και φυτά μαζεμένα όλα στις πλαγιές του Πάρνωνα.

Ειδική μνεία χρήζουν τα γαλοκτομικά προιόντα τα οποία πρέπει οπωσδήποτε να δοκιμάσετε σε αυτά οι τιμές δεν διαφέρουν απο τα τυποποιημένα και συνήθως άνοστα που αγοράζουμε στα super markets). Τα γνωστά τυροκομεία της περιοχής είναι του Αλουπογιάννη και του Καραματζάνη και οι σπεσιαλιτέ είναι γραβιέρα, φέτα, μυζήθρα και ανθότυρο.Δεν χρειάζετια περαιτέρω σχόλια. Τα παραπάνω τυριά μπορείτε να τα συνοδέψετε με χειροποίητα μακαρόνια ή ακόμα καλύτερα χυλοπίτες. Τέλος σε μία έξαρση τοπικισμού θα αναφερθώ και πάλι στην Αγιοπετρίτικη πατάτα που σαν αυτή δεν υπάρχει άλλη.

Για μια καλύτερη εικόνα επισκεφτείτε και τα 4 μαγαζάκια του χωριού( τα 3 είναι στην πλατεία και το άλλο στο δρόμο προς Άστρος) που όλα κάνουν αξιόλογη προσπάθεια. Θα δείτε μια μεγάλη ποικιλία προιόντων (ξέχασα να αναφέρω το ζυμωτό ψωμί και τα διάφορα όσπρια ενώ λείπουν κάπως τα κρεατικά) και σίγουρα σας κεράσουν διαφορες λιχουδιές στο πλαίσιο του φιλέματος!

Διαμονή στον Άγιο Πέτρο

Για κάποιον που θέλει να επισκεφτεί τον Πάρνωνα για λίγες μέρες οι επιλογές πλέον είναι πολλές. Οι ξενώνες σχεδόν σε όλα τα χωριά της περιοχής, το καταφύγιο για τις μεγάλες παρέες αλλα και το ελεύθερο κάμπινγκ για τους πιο περιπετειώδεις σε εξαιρετικές τοποθεσίες. Σε αυτή τη δημοσίευση θα αναφερθούμε στην διαμονή σε ξενώνα και ειδικά στον Άγιο Πέτρο.
Ο Άγιος Πέτρος αποτελεί πολύ καλή επιλογή για διαμονή για αυτούς που μέσα σε 2 30 ώρες θέλουν βρίσκονται στον προορισμό τους, ένα γραφικό μεγάλο χωριό οπού θα βρούν να φάνε, να πιούν καφέ και να ψωνίσουν. Για αυτούς που θέλουν να είναι κοντά σε πολλές απο τις φυσικές ομορφιές του Πάρνωνα και θέλουν να επισκεφτούν την Μαλεβή ή να ανέβουν στο οροπέδιο του Πάρνωνα! Ο Άγιος Πέτρος αυτή τη στιγμή διαθέτει 2 επιλογές.
 Η μία είναι το ξενοδοχείο Πάρνων, το οποίο άρχισε να λειτουργεί τη δεκαετία του 60 καθιστώντας τον Άγιο Πέτρο το μοναδικό χωριό της περιοχής με τουριστικό κατάλυμα. Στα τέλη της δεκαετίας του 90 και ενω πλέον ο τουρισμός στη περιοχή άρχισε να διαφοροποιείται και να ζωντανεύει το κτίριο έμοιαζε έκτος τόπου και χρόνου και έτσι ο σύλλογος «Άγιος Πέτρος» Αγιοπετριτών Αττικής το ανακαίνησε πλήρως και ξεκίνησε την λειτουργία του το 2001. Σήμερα διαθέτει 22 πλήρως εξοπλισμένα δωμάτια και μεγάλη σάλα με τζάκι.

Η άλλη επιλογή είναι ο ξενώνας Μαλεβός, ένα συγκρότημα απο 4 πετρόχτιστες μεζονέτες με τζάκι και πανοραμική θέα που φιλοξενουν 2-5 άτομα η κάθε μία.

Περισσότερες πληροφορίες
Πάρνων   http://www.hotelparnon.gr/
Μαλεβός (2792031155, 6945377328)

Φαγητό στον Άγιο Πέτρο

Ο Άγιος Πέτρος απο πολύ παλιά είχε στην ευρύτερη περιοχή το συγκριτικό πλεονέκτημα της παροχής φαγητού και διαμονής. Αυτό οφειλόταν  τόσο στο μέγεθος του χωριού όσο και στη θέση του πάνω στο πέρασμα για την Ι.Μ Μαλεβής αλλά και στο ότι απο πολύ παλιά(δεκαετία τυ 60) χτίστηκε στον Άγιο  Πέτρο του ξενοδοχείο Πάρνων.

Σήμερα παρά την σχετική τουριστική ανάπτυξη που γνώρισαν τα χωριά του Πάρνωνα ο Άγιος Πέτρος παραμένει σίγουρη λύση. Ακόμα και καθημερινές του χειμώνα θα βρείτε έστω ένα μαγαζί ανοιχτό για φαί και σίγουρα δωμάτιο για να μείνετε. Αυτή τη στιγμή λειτουργούν στο χωριό 7(!!) ψησταριές και ενα μεζεδοπωλείο άλλες καθημερινά και άλλες όχι (το καλοκαίρι θα έχετε το σύνολο των επιλογών) κάποιες με μεγαλύτερη ποικιλία απο άλλες. Είναι συγκεντρωμένες όλες γύρω απο την κεντρική πλατεία και στο δρόμο προς το Άστρος ενω το καλοκαίρι βγάζουν τα τραπεζάκια τους είτε στη πλατεία και στο πεζοδρόμιο είτε στο πλακόστρωτο.

Κυρίως μπορείτε να γευτείτε ψητά της ώρας και  την κλασική συνταγή της περιοχής κόκκορα κρασάτο με χυλοπίτες ντόπιες. Άλλο must για τους λάτρεις του αρνιού είναι η γίδα βραστή, φαί κατάλληλο για χειμώνα αλλά και τα αρνίσια παιδάκια και πιο σπάνια το σουβλιστό αρνί ή κοκορέτσι. Ξεχάστε τις κακοτηγανισμένες και ισως προτηγανισμένες πατάτες που τρώτε στα εστιατόρια της Αθήνας, εδώ είναι ντόπιες με βαθύ κίτρινο χρώμα και τέλεια γεύση. Ζητήστε γραβιέρα ή φέτα της περιοχής, χόρτα άγρια(αν είναι η εποχή τους) και κρασί χύμα (ένα ιδιαίτερο και ευκολόπιοτο ροζέ) και δεν χρειάζεστε τίποτα άλλο. Για τους πιο ‘’Αθηναίους’’ υπάρχει πάντα και η επιλογή της μη παραδοσιακής αλλά πεντανόστιμης πίτσας με την τραγανή ζύμη. Επίσης πλέον μπορείτε να βρείτε και ποικιλίες αλλά και διάφορων ειδών μεζεδάκια.

Συγκεκριμένες προτάσεις δεν θα κάνω εδώ μιας και δεν έχω επισκεφτεί όλα τα μαγαζιά το ίδιο πρόσφατα ώστε να έχω συνολική εικόνα. Μπορείτε αν θέλετε να ρωτήσετε κάνοντας σχόλιο.